എന്റെ ഹൃദയ നിശ്വാസത്തില്‍ വേഗതയില്‍ പൊയ്
ആ മനോഹര ശിശിരവും വസന്തവും
എന്റെ തേങ്ങല്‍ നീ അറിയുന്നില്ലെങ്ങിലും
നിന്നെ ഞാന്‍ അറിയുന്നു നാദമായ് , ലയമായ്
എന്നെ അറിയാന്‍ വൈകിപ്പോയെങ്കിലും
നിന്നെ ഞാന്‍ അറിയുന്നു ജന്മജന്മാന്തരങ്ങളായ്
എന്റെ മനസിലെ ചുവര്‍ ചിത്രങ്ങള്‍ക്ക്
നിന്റെ ദിവ്യരൂപം എങ്ങിനെ വന്നു
നിന്റെ നഷ്ട സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്ക് ചിറകേകുവാന്‍
ഒരു പനിനീര്‍ തുള്ളിയായി ഇറങ്ങി വരട്ടെ ഞാന്‍ ?
എന്റെ കവിളില്‍ വിരിയുന്നതു സന്ധ്യകളാണ്
മനസിന്റെ താമരചെപ്പുകള്‍ തുറക്കുകയാണ്
എന്റെ കനവുകള്‍ക്കു നിറങ്ങള്‍ കൊണ്ടൊരു
കൂട് പണിയുകയാണ്
എന്റെ കവിതകള്‍ക്ക് ആത്മാവുണ്ടാകുകയാണ് ………….
No comments:
Post a Comment